Embedded Files
"Al die godvergeten paaltjes zijn overbodig, ongewenst, wekken irritatie en zijn harstikke gevaarlijk."
"Al die godvergeten paaltjes zijn overbodig, ongewenst, wekken irritatie en zijn harstikke gevaarlijk."
Over de gesprekken tijdens het fietsen kan ik kort zijn, dat zijn die gesprekken doorgaans ook. Niet dat er niets te bespreken valt, maar omdat de omstandigheden zich er niet zo goed voor lenen. Het altijd aanwezige gesuis-in-de-oren maakt dat het vaak lastig is om precies te horen wat de ander te vertellen heeft. “Jaja”, hoor ik sommigen al meesmuilend denken, “met jullie tempo valt dat suizen wel mee toch?” Deze betweters nodig ik graag uit om een keer mee te fietsen om daarna een gefundeerd oordeel te kunnen geven over het geluid in de oren bij de snelheid die door de C-groep/Veteranen wordt gereden. Daar komt bovendien bij, het woord veteranen geeft het al aan, dat de meesten wat ouder zijn en dat het gehoor eenvoudigweg suboptimaal is. Dat uit zich in het hebben van een gehoorapparaat bij sommigen, terwijl anderen nog in de ontkenningsfase zitten of te ijdel zijn om dit hulpmiddel te gebruiken. Afijn, de meeste gesprekken worden gevoerd in de pauze en op de fiets is het meest gebruikte woord: “Hè?” Nou, bijna dan, want er is een woord dat nóg vaker wordt geroepen en daar wil ik het graag over hebben.
Conversaties over belangrijke gebeurtenissen in de wereld en scherpe analyses van (wieler)wedstrijden vinden zoals gezegd plaats tijdens de pauze en op de weg beperken we ons meestal tot korte waarschuwingen om ervoor te zorgen dat iedereen weer heelhuids thuiskomt. Soms vindt iemand het nodig om aan te geven dat het rustiger aan moet, terwijl een ander bij tijd en wijle de zaak op scherp zet door te roepen: “Tempo zakt!”, maar het vocabulaire beperkt zich vaak tot “Tegen!” en “Achter” en vooral: “Paaltje!!” Overal in het land menen overijverige ambtenaren fietsers te moeten beschermen door opdracht te geven paaltjes te plaatsen. Paaltjes op fietspaden om te voorkomen dat er auto’s gaan rijden, paaltjes bij wegversmallingen om tweewielers af te schermen van snellere voertuigen, paaltjes op wegen om het verkeer langzamer te laten rijden en fietsers de indruk (illusie) te geven dat ze gewoon kunnen doorrijden en paaltjes op weet ik wat voor plaatsen nog meer. Ze hebben één ding gemeen: al die godvergeten paaltjes zijn overbodig, ongewenst, wekken irritatie en zijn harstikke gevaarlijk. Ik zeg: weg met al die dingen, de zaag erin, de schop eronder, de beuk erin! Wat mij betreft zijn alle middelen toegestaan om het doel te bereiken: pogingen om het hoofd van de verantwoordelijken op hol te laten slaan (inzet van charmante vrijwilligers wordt toegejuicht), maar ook dreigementen en zelfs omkoping en chantage. “Hoor ik dat goed, Jan? Jij bent anders de rust zelve, zelfs een toonbeeld van vriendelijkheid en nu predik je anarchie!” Ja, het moet maar eens een keer afgelopen zijn met maatregelen die ogenschijnlijk het doel hebben om fietsers meer veiligheid te bieden, maar die feitelijk niets anders zijn dan een toonbeeld van onkunde en onwetendheid en in de praktijk het tegengestelde bewerkstelligen. In vergelijking met de acties in de jaren 80 roep ik nu: “Alle paaltjes de wereld uit, te beginnen in Middelrode!”
Jan Coppens
Page updated
Report abuse